Tendotools uit Lier verkocht aan privé-investeerder
Hoe succesvol de verkoop van uw eigen onderneming ook is, het blijft altijd emotioneel geladen. Vooral wanneer de oprichter-eigenaar er decennialang hart en ziel – en uiteraard veel werk – heeft in geïnvesteerd, zoals Bart Van Tendeloo deed. In augustus gaf hij het roer van Tendotools in Lier, een specialist in houtbewerkingsmachines, over aan twee dertigers: privé-investeerders Nitish Chatterjee en Daan Bergers. 'Ik ben een oude vos en de nieuwe eigenaar mag van mijn streken leren, maar nu is het aan de jonge wolven', voegt Bart toe.
Je hebt Tendotools van de grond af opgebouwd. Wie het mooie 110 meter lange gebouw in Lier ziet, vermoedt wellicht niet dat het geen evident parcours was.
Bart Van Tendeloo: “Sinds een ongeval op mijn 16de ben ik inderdaad rolstoelgebruiker – wat maakt dat nu ik 54 ben, mijn lichaam 15 jaar ouder aanvoelt. Als jonge automechanieker herstelde ik allerlei machines, na verloop van tijd vanuit een kleine garage. Toen ik iemand hielp om machines die hij uit China importeerde verder te ontwikkelen en te verbeteren, had ik mijn passie gevonden.” Stap voor stap bouwde Bart een volledige hobby- en professionele lijn houtbewerkingsmachines uit. Per fax (!) stuurde hij verbeteringen naar fabrikanten in China. De garage werd een loods. De loods werd een uit de kluiten gewassen bedrijfsgebouw met vier bedienden en twee techniekers. Tendotools groeide uit tot een specialist in machines om te zagen, schaven, frezen, boren, schuren… en een exclusieve verdeler van sterke merken in België. Bekend bij zowel doe-het-zelvers, ambachtslieden en industriële houtbewerkers. Hierin werd hij bijgestaan door zijn partner Stefanie die op het vlak van administratie alles tiptop verzorgde. Achter elke sterke man staat immers een sterke vrouw
Wanneer besliste je: het mag mijn passie wel zijn, ik zet er toch een punt achter?
“Totaal onverwacht klopte er een geïnteresseerde koper op de deur. Ik hield eerst de boot af, want dat soort plannen had ik nog nooit gekoesterd. Maar de vraag bracht mijn gedachten in beweging en uiteindelijk ben ik het gesprek aangegaan. Ik had mijn eisen wel gesteld. Niet meteen met betrekking tot geld, maar wel tot de mensen die voor mij aan boord moesten blijven. De medewerkers zijn immers ook de key tot succes van de zaak. Het was voor mij persoonlijk een heel moeilijke periode. Ik voelde mij een bedrieger. Het leek alsof elke machine met mijn eigen logo mij aankeek en verweet: je gaat me verlaten. Ik ben er maanden ziek van geweest. Het kwam bijna tot een akkoord, maar uiteindelijk ging de verkoop niet door. Dat mijn rechterhand niet de positie kreeg die ik wilde, stak een stok in de wielen.”
Maar het idee om te verkopen bleef hangen?
“Ik geraakte wat op een zijspoor, corona brak uit – het duurde enige maanden voor ik weer ‘on track’ was, maar de klik om te verkopen was gemaakt. De dwarslaesie maakt dat mijn leven er almaar moeilijker op wordt en ook de zoektocht naar en het houden van goede medewerkers weegt steeds zwaarder.”
En dus ging je ditmaal zelf in de vitrine staan met Tendotools?
“Ik sprak mijn vertrouwde boekhouder Bert Pardon aan, die met zijn kantoor Paraccount deel uitmaakt van Moore Belgium. Hij bracht me in contact met Dealmakers en zo kwam ik bij Nele Neyrinck terecht. Weet je, ik zeg vaak: ‘people is the name of the game’. Als je de juiste mensen hebt, dan heb je een topfirma. Wel, dat was zo bij Nele en Dealmakers. Geen onnodig lawaai, geen stress, goed voorbereide dossiers, altijd bereid tekst en uitleg te geven, een goed contact met de kandidaat-kopers… Wat een verschil met mijn eerdere ervaring. Ook de samenwerking met Joke Stoffelen van Moore Tax&Legal liep uitermate vlot waardoor we ook juridisch op onze beide oren kunnen slapen.”
In augustus werd de deal beklonken. Tevreden?
“Mijn rechterhand kreeg de positie die ik wilde. Zelf blijf ik nog een halfjaar ter beschikking en ook mijn vriendin Stefanie die mee in de zaak zat en zich bekommerde om de boekhouding, blijft aan boord. Maar ben ik tevreden? Ja en nee. Als ik ’s avonds het bedrijf verlaat en het grote pand zie, heb ik geen reden om niet tevreden te zijn. Ik moet het leren loslaten. Het leven is te kort.”